سرنوشت

تقصیر باد بود 

بی موقع او وزید 

شاید اگر به جای تیر 

روز تولدم ... در ماه مهر بود 

یا لااقل ... بجای جمعه 

در روز شنبه ای ... حتی سه شنبه ای 

شاید اگر که مادرم 

پیشانی سیاه مرا خوب شسته بود 

خوشبخت می شدم 

تقصیر ابر بود 

آن باد نارفیق ... که مخالف همی وزید 

از دست جور آن مه و خورشید زیر ابر 

لجبازی فلک که چرا نان ما نداد 

شاید شباهت مرغک همسایه ام به غاز 

کوتاهی پدر 

اقبال کج مدار 

شاید اگر که شانس ... آن قهر کرده ز من ... گیج بی حواس 

یکبار هم پلاک خانه ما را به یادداشت 

خوشبخت می شدم 

تقصیر ما که نیست  

از دست روزگار که طالع ما را چنین نوشت 

دیگر گلایه بس 

باید شروع کنم 

دشوارتر قدم این اولین قدم 

این راه باور خود ... راه نو شدن 

با گام اولین آغاز می شود 

باید شروع کنم 

مکتوب سرنوشت 

باید ز  سر  نوشت ... 

کیوان شاهبداغی